284. Lawrence Kim Noc w Szkocji

Odnośniki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zmianę.
Sam wybuchła śmiechem.
- W czym mogę pani pomóc, panno...
- W tych okolicznościach formalności są chyba zbędne. Proszę, mów mi Can-
dice - zaproponowała z udawaną serdecznością, po czym dodała: - Miałam nadzie-
ję, że zastanę Cesare. - Wydęła usta, żeby okazać niezadowolenie. - Ale trudno...
Potem uśmiechnęła się promiennie i gestem wskazała miejsce naprzeciwko.
Jakby to ona była panią domu, pomyślała rozgoryczona Sam. Jednak usiadła po
drugiej stronie niskiego stołu.
- Może będzie lepiej, jeśli najpierw pogawędzimy sobie w cztery oczy.
Sam nie przychodziła na myśl żadna tortura gorsza od tej pogawędki. Spojrza-
ła na panią Havers, która wróciła z herbatą. Gdy gosposia postawiła tacę na stole,
zwróciła się do Sam:
- Będę w pobliżu.
Sam uśmiechnęła się w podzięce i odparła:
- Poradzę sobie.
Jak tylko zamknęły się drzwi, Candice pochyliła się do przodu. Ujawniła przy
tym, że pod dopasowaną marynarką z głębokim dekoltem nie miała absolutnie nic.
- To prawda? - zapytała bez cienia emocji, chociaż Sam dostrzegła emocje
malujące się na jej twarzy.
Przez moment Sam tylko obserwowała aktorkę. Poczuła, jak ogarnia ją
wściekłość. Wcześniej miała wyrzuty sumienia, ilekroć zle myślała o byłej ko-
chance Cesare. Jednak teraz zrozumiała, że niepotrzebnie się obwiniała.
Jak Cesare w ogóle mógł wybrać taką kobietę? Chodziło mu tylko o jej pięk-
ną twarz? Czy może o delikatną skórę w kolorze porcelany? Sam nie mogła doszu-
kać się innych atutów tej egoistki.
- A o co pytasz?
R
L
- Czy Cesare odzyskał wzrok?
Sam skinęła głową.
- Tak.
Candice odetchnęła z ulgą i opadła na oparcie siedzenia.
- Dzięki Bogu! - Otarła chusteczką suche kąciki oczu. - Przepraszam, ale nie
masz pojęcia, ile to dla mnie znaczy. Na pewno wiesz, że byliśmy zaręczeni. Po-
wiedział ci, czemu...
- Cesare nigdy nie rozmawiał ze mną o tobie, ale zakładam, że...
- Zostawiłam go po wypadku? - Zaśmiała się. - Wszyscy tak myśleli, ale to
Cesare postanowił zakończyć nasz związek. Powiedział, że za bardzo mnie kocha,
żeby obarczać mnie swoim kalectwem. Próbowałam przekonać go do zmiany decy-
zji, ale on się uparł.
- Jak szlachetnie z jego strony - skomentowała Sam grobowym głosem.
- Cesare jest moją bratnią duszą - oświadczyła Candice z udawanym wzrusze-
niem.
A ja jestem jego żoną, pomyślała Sam, ściągając usta. Mimo to panowała nad
emocjami. Postanowiła, że nie pozwoli wyprowadzić się z równowagi tej pozba-
wionej talentu aktorce.
- Więc już rozumiesz - kontynuowała Candice, trzymając dłoń na piersi - dla-
czego wiadomość o jego cudownym wyzdrowieniu tak bardzo mnie poruszyła.
Kilka chlipnięć nie wywarło na Sam wrażenia. Starsza kobieta nie odnotowała
jednak braku reakcji z jej strony. Była tak pochłonięta sobą i swoim przedstawie-
niem, że nie zwracała uwagi na nic innego.
- Nie masz pojęcia, co czuję... teraz, kiedy nic już nie stoi na przeszkodzie do
naszego szczęścia.
- Słucham?
- Rozstaliśmy się z powodu jego niedorzecznych skrupułów, które nie mają
już znaczenia.
R
L
Sam szeroko otworzyła oczy.
- Cesare ma żonę i wkrótce zostanie ojcem - przypomniała dobitnie, dotykając
brzucha.
- Musi być ci ciężko. Jestem pewna, że zależy ci na nim w pewien sposób...
Sam wstała wolno na drżących nogach.
- Kocham Cesare - uściśliła, zaciskając pięść. - Kocham go tak jak żona kocha
męża.
Przez moment Candice wyglądała na zbitą z tropu. Szybko się jednak
uśmiechnęła.
- Jeśli go kochasz, na pewno pragniesz jego szczęścia.
Sam uniosła głowę.
- Cesare jest szczęśliwy - oświadczyła dobitnie, po czym przygryzła drżącą
dolną wargę.
Zielone oczy Candice błysnęły złowieszczo.
- Jestem pewna, że udaje szczęśliwego, ale pomyśl tylko - odparła lekceważą-
co aktorka.
- O czym? - zapytała Sam, jakby nie miała zielonego pojęcia, do czego zmie-
rza ta kobieta. A przecież nie raz patrzyła na zdumione twarze kobiet, które obser-
wowały ją u boku męża. Wszystkie wyglądały tak, jakby zadawały sobie niezmien-
nie to samo pytanie: Jak ona go zdobyła?".
- Nie chcę być okrutna.
Ten komentarz przywołał Sam do rzeczywistości.
- Słucham?
Na ustach Candice ponownie zakwitł lodowaty uśmiech.
- Nie chcę być okrutna - powtórzyła.
Sam zacisnęła zęby. Nawet jeśli wkrótce miała rozsypać się na kawałki, nie
zamierzała zrobić tego na oczach tej kobiety.
R
L
Położyła dłoń na brzuchu i wlała trochę mleka do filiżanki z herbatą. Nie mia-
ła ochoty na aromatyczny napój, ale musiała zyskać trochę czasu. Potem zdjęła bu-
ty i wsunęła stopy pod siebie. A gdy spojrzała prosto w oczy swojej oponentce,
uśmiech Candice trochę zbladł.
- Ale zamierzasz? - rzuciła lekkim tonem.
Candice zmrużyła oczy.
- Czy taka kobieta jak ty mogłaby zainteresować takiego mężczyznę jak Cesa-
re Brunelli? - Zaśmiała się tak, jakby opowiedziała dobry żart. Sam jej nie zawtó-
rowała. - Nie jesteś z jego ligi.
- Nie znasz mnie ani nie wiesz, w jakiej lidze gram.
- Miła z ciebie dziewczyna - stwierdziła Candice. - Tego ci nie można odmó-
wić.
A tobie jak najbardziej, pomyślała Sam. Coraz trudniej było jej uwierzyć, że
taka kobieta zaskarbiła sobie uczucie Cesare.
- Ale Cesare jest mężczyzną, a mężczyzni nie zwracają uwagi na to, czy ktoś
jest miły czy nie. On potrzebuje kobiety, która będzie dobrze wyglądać u jego bo-
ku.
- Trofeum?
Candice wzruszyła ramionami.
- Możesz to tak nazywać.
Kilka miesięcy temu, gdy znała Cesare Brunellego wyłącznie z nagłówków w
gazetach, pewnie przyznałaby rację długonogiej aktorce. Być może, sama wygłosi-
łaby podobną teorię, gdyby została o to poproszona. Lecz wszystko się zmieniło.
- Moim zdaniem Cesare ma w nosie zdanie innych ludzi.
Candice nie potrafiła dłużej ukrywać irytacji.
- Wydaje mi się, że znam go trochę lepiej niż ty.
- Naprawdę uważasz, że Cesare jest taki płytki?
Pierwszy raz blondynkę opuścił pozorny spokój.
R
L
Zciągnęła usta.
- To mężczyzna.
- Ty go nie kochasz i chyba nawet nie lubisz.
- Liczy się to, że on nie kocha ciebie. Nie ożenił się z tobą z miłości. Usidliłaś
go.
- Może tak bardzo podoba mu się seks ze mną, że postanowił się oświadczyć.
- Ten żart jest w złym guście.
- Nie poruszałabym tematu złego gustu, gdybym nosiła marynarkę na gołe
ciało. Poza tym kto powiedział, że żartuję? - dodała rezolutnie.
- Jestem pewna, że gdyby widział, nigdy by się tobą nie zainteresował - odcię-
ła się aktorka. - Wykorzystałaś sytuację i złapałaś go na dziecko.
Tylko duma powstrzymała Sam przed skrzywieniem się.
- %7łeby zajść w ciążę, trzeba mieć partnera.
Candice nabrała powietrza, po czym wstała.
- Chciałam, żeby ta rozmowa odbyła się w przyjaznej atmosferze.
- A zachowujesz się, jakbyś chciała mi dać do zrozumienia, że Cesare zostawi
mnie dla ciebie. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

angamoss.xlx.pl