Wolverton Dave ĹcieĹźka bohatera

Odnośniki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

laz�a beczu�ki z rumem. By�a zdumiona czuj�c, �e krew tak szybko
w niej kr��y, �e w ca�ym ciele czuje gor�co. Pobieg�a do ogniska,
przy którym od wczorajszej kolacji sta�y rondle, teraz pe�ne Sniegu.
Nala�a do jednego z nich rum. Zanios�a naczynie, lecz wi�xnia ni-
gdzie nie by�o.
Gdzie jesteS? krzykn�a i nagle si� przestraszy�a, �e uciek�.
Tutaj! us�ysza�a g�os z ciemnego wn�trza sa�.
Darrissea a� podskoczy�a. M�czyzna powiedzia� �agodnym
g�osem:
Przepraszam, �e ci� przestraszy�em. Wróci�em po klucz. Pod-
niós� klucz i odpi�� nim wygi�te kajdany z przegubów. Darrissea ze zdzi-
wieniem zauwa�y�a, �e wi�zie� wygl�da teraz znacznie lepiej, jakby
w ci�gu kilku chwil tchni�to w niego �ycie.
Mia� na sobie czerwony p�aszcz, zdarty z rycerza Klingi i do
pasa przypasany miecz. Darrissea gapi�a si� na niego.
Jestem Darrissea Frolic wyj�ka�a wreszcie.
Stavan odpowiedzia� i podszed� do burty sa�. Niezgrabnie
dotkn�� jej r�ki. Darrissea nerwowo spojrza�a mu w oczy. I nagle ca�y
Swiat odp�yn��. Patrzy�a mu w oczy, a reszta po prostu znikn�a.
Stavan powtórzy�a i zacz�a masowa� pr�gi od kajdanów
na jego obola�ych przegubach. USmiechn�� si� do niej. Mia� wspa-
nia�e, równe z�by.
Masz krew na wargach powiedzia�a.
Stavan poliza� warg�, dotkn�� jej i skrzywi� si� lekko.
187
Kiedy par� dni temu schwytali mnie �owcy niewolników, po-
tkn��em si� i ugryz�em. Rana ci�gle si� otwiera.
Darrissea nie rozumia�a, dlaczego obola�a warga tego cz�owieka
ma dla niej takie znaczenie, skoro tyle bólu i cierpienia jest na Swie-
cie. Stan�� obok Darrissei i nieSmia�o dotkn�� jej ramienia. To by�
dziwny gest. Tak zachowa�by si� Pwi, �eby okaza� komuS sympati�,
ale nie le�a�o to w obyczajach ludzi. Zacz�a si� zastanawia� nad
tym, w jakich warunkach wychowa� si� ten niezwyk�y cz�owiek.
Sprawdzi�a, czy nie przygl�da si� im �aden Hukm i uSmiechn�a si�
do niego. Poczu�a si� winna, �e uSmiecha si�, gdy na Swiecie dziej�
si� takie krwawe jatki.
Przysiad� ci�ko na burcie sa�. Darrissea wzi�a si� do roboty.
Rozpali�a ogie�, �eby mu coS ugotowa�. Wiele pyta� cisn�o si� jej
na usta, ale nie wiedzia�a, czy mo�e go wypytywa�, gdy jest w takim
stanie.
Dok�d zmierzacie? zapyta� pierwszy, przerywaj�c niezr�czne
milczenie.
Do Bashevgo odpar�a.
M�czyzna zamruga�.
Aha. Sporo tu was?
OczywiScie rozeSmia�a si� Darrissea.
Stavan rozejrza� si� po polu bitwy.
OczywiScie... przepraszam, gadam bez sensu. Ja... oni schwy-
tali mnie trzy dni temu. Od tego czasu nie spa�em. Otuli� si� p�asz-
czem. Darrissea zapali�a zapa�k�. Znów zacz�o Snie�y�. Stavan przez
chwil� patrzy� w ty�, na sanie, potem zaproponowa�:
Chcia�bym pójS� razem z wami do Bashevgo. Tak czy inaczej
szliSmy tam oboje.
My? zdziwi�a si� Darrissea.
Moja siostra i ja. Zabili j� �owcy niewolników.
SzliScie na ich ziemie? Co mieliScie zamiar robi� w Bashe-
vgo?
Stavan wyraxnie miarkowa� s�owa:
Polowa�... polowa� na mojego ojca. Zabrali go �owcy nie-
wolników. Zachwia� si� z wyczerpania. Darrissea schwyci�a go i po-
zwoli�a oprze� si� o rami�.
Wybacz wyszepta� Stavan. Jestem wyczerpany.
Po�o�y�a go z ty�u sa�, zrobi�a legowisko z p�aszczy zabitych
handlarzy i patrzy�a jak Spi. Tylko sta�a i patrzy�a. Spa� jak zabity,
g��boko oddychaj�c.
188
Stavan powtarza�a jego imi�. Obudzi�a si� w niej nadzieja,
�e wreszcie odnalaz�a swoj� mi�oS�.
ull siedzia� w najni�szej celi, przy samych z�zach. Spoza dudnie-
nia silników okr�tu dociera� do niego st�umiony, g�uchy g�os w�a.
Jego zwierz�cy przewodnik p�yn�� obok i bez przerwy mówi� o rozdzie-
raniu burt, o patroszeniu wn�trznoSci okr�tu, o ratowaniu Tulla. Ale Tull
nie chcia� tego s�ucha�, bo wyobrazi� sobie, jakie jatki nast�pi�yby po
ataku morskiego stworu. Przes�a� obraz Smierci wszystkich swoich przy-
jació�, wszystkich, których kocha�. W�� p�yn�� za okr�tem, wSciek�y
i bezradny. Tymczasem Tull sam próbowa� znalex� drog� do wolnoSci.
Powietrze by�o st�ch�e i wilgotne. Tull czeka� na swój los w �e-
laznej klatce stoj�cej pomi�dzy przewo�onymi �adunkami. Praco-
wa�o tam, o ró�nych porach dnia i nocy, jakieS pó� tuzina rycerzy
Klingi. Sortowali skrzynie z �ywnoSci� i zapasami, wype�niaj�c roz-
kazy nap�ywaj�ce z góry.
Przez pierwsze dziewi�� dni podró�y powrotnej rycerze poja-
wiali si� rzadko i bardzo im si� spieszy�o, �eby znów wyjS� na Swie-
�e powietrze. Ale dziewi�tego dnia wszystko si� zmieni�o. Dwudziestu
marynarzy zesz�o pod pok�ad, zrobili, co do nich nale�a�o, i zostali
w rozgrzanej �adowni. Grali w karty rozebrani do po�owy, w samych
portkach bez tunik, jakby byli Pwi. Co jakiS czas nerwowo spogl�-
dali w gór�, jak gdyby bali si�, �e zaraz zejdzie ich zwierzchnik,
�eby sprawdzi�, co robi�.
Przez nast�pne kilka godzin temperatura wzrasta�a. Wszyscy
gracze zacz�li si� poci�. Tull le�a� i przys�uchiwa� si� ich rozmowie.
Coraz trudniej oddycha�, kiedy wreszcie �ykniemy troch�
Swie�ego powietrza? zapyta� jeden z nich, cz�owiek.
Kiedy b�dzie ju� bezpiecznie odpar� inny.
Dathan, pobiegnij na gór�, wex troch� Swie�ego powietrza
i przynieS tutaj.
Narzekaj�cy podniós� wzrok, wygl�da� na przestraszonego. Po-
zostali zacz�li si� z niego Smia�. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

angamoss.xlx.pl