009. Smythe Sher

Odnośniki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

wiednie miejsce i pora. Ale, na Boga, gdy skończą
kopać, Race wyśpiewa mu wszystko.
- Daj mi ten cholerny szpadel - burknął.
Z furią wbił narzędzie w punkt zaznaczony
przez Race'a. Ostrze zagłębiło się parę centyme�
trów w ziemię i ani milimetra dalej.
- To wszystko, na co cię stać? - zawołał ktoś
żartobliwym tonem.
- Angielska krew - dodał inny.
- Pewnie niebieska.
Cameron wiedział, że sąsiedzi żartują, ale po�
czuł się urażony. Wyrwał szpadel, uniósł go wyso�
ko i z całej siły wbił w twardy grunt, aż zadzwo�
niły mu zęby. Tym razem narzędzie weszło głębiej.
Zaparł się, nacisnął na rączkę, dzwignął i... uj�
rzał złote monety przemieszane z grudkami zie�
mi. Dużo złotych monet. W dziurze błyszczało
ich jeszcze więcej. Wysypały się z płóciennego
worka, który przebił ostrą blachą. Hawke był pe�
wien, że to omamy. Zerknął na Race'a. Dostrzegł
w jego oczach dziwny błysk, który zaraz zniknął.
A może mu się tylko wydawało?
296
- Niech mnie diabli - powiedział Race, przecią�
gając słowa, równie zaskoczony, jak Cameron. -
Zdaje się, że znalazłeś garniec złota.
Wokół nich zapadła całkowita cisza.
Korzystając z gościnności Jordanów i myjąc się
wieczorem w ich łazience, Hawke rozmyślał
o dziwnym dniu. Po znalezieniu skarbu wszyscy
poklepywali go po plecach, a jemu udawało się za�
chowywać milczenie.
Zaskoczony stwierdził, że nie ma ochoty roz�
czarować ludzi, którzy okazali mu tyle dobroci
i wspaniałomyślności.
Oczywiście nie mógł zatrzymać pieniędzy. Na�
leżały jeśli nie do poprzednich właścicieli, to do
ich dzieci lub dalszych krewnych. Był zdespero�
wany, ale nie aż tak, żeby przywłaszczyć sobie cu�
dzy majątek.
Wiedział, że Polly zrozumie.
Polly. Kilka razy powtórzył szeptem jej imię.
Z każdym dniem tęsknił za nią coraz bardziej. Pra�
gnął znowu wziąć ją w ramiona. Ile godzin prze�
gadali na wszelkie tematy, od wychowywania
dzieci po politykę? Polly okazała się świetną roz�
mówczynią... i namiętną kochanką. A teraz jesz�
cze nosiła pod sercem jego dziecko.
297
Nie mógł czekać, aż ich przyszłość się rozjaśni,
ani wyjechać do Anglii bez włożenia jej obrączki
na palec.
Nie da jej spokoju, aż zgodzi się za niego wyjść,
choćby musieli mieszkać osobno, póki dom nie
zostanie ukończony.
Wstał z balii i sięgnął po ręcznik. Czuł jednocze�
śnie nadzieję i przerażenie. Paskudnie traktował
Polly, a pózniej zranił ją głęboko brakiem zaufa�
nia. Będzie miała prawo roześmiać mu się w twarz,
kiedy wyzna jej to, co dawno powinien wyznać,
gdyby nie był takim cholernym tchórzem.
Czy rzeczywiście go wyśmieje?
23
Wieść o odkryciu skarbu rozeszła się po mia�
steczku lotem błyskawicy. Oczywiście rozrastała
się w miarę powtarzania. Kiedy szewc usłyszał no�
winę od rzeznika, Anglik był już najbogatszym
człowiekiem w Kansas, podczas gdy szewc więcej
pieniędzy trzymał w banku.
Polly usłyszała nowinę od Amy, która zjawiła
się u niej z małymi Hawke'ami, żeby zaprosić ją
na ucztę.
Zgodziła się bez wielkiego entuzjazmu i obieca�
ła, że wkrótce przyjedzie. Może właśnie biesiady
potrzebowała, żeby pozbyć się melancholii, która
opanowała ją po powrocie z Louisvilłe.
Kiedy wsiadała do dwukółki i pózniej przez ca�
łą drogę na farmę Baxterów dręczyła ją niepew�
ność. Co robić? Poprzedniej nocy uznała, że naj-
mądrzej będzie powiedzieć Cameronowi o dziec�
ku. Może w końcu uda mu się przezwyciężyć nie�
ufność do kobiet. Ona go kochała i musiała wie�
rzyć, że jej miłości wystarczy dla nich obojga.
Wiara.
Uczepiła się tego słowa. Ze strachem myślała
o tym, że znowu zobaczy przystojną twarz Came�
rona, usłyszy głęboki głos i będzie marzyć, że kie-
299
dyś z jego ust padną słowa, na które od dawna cze�
kała z utęsknieniem.
Dzieci wybiegły jej na powitanie, gdy zajechała
przed ganek.
- Czy to nie wspaniałe, Polly? - zawołała Ra-
ven, biorąc od niej parasol. - Teraz możemy zbu�
dować nowy dom i nową stajnię.
- Nie zapomnij o chlewie i kurniku, Rave.
Dziewczynka rzuciła bratu karcące spojrzenie.
- Nie zapomniałam, baranie, tylko nie dałeś mi
dokończyć. Tata zrobi Trusty'emu budę.
- Naprawdę?
Polly uśmiechnęła się, zadowolona, że przyjecha� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

angamoss.xlx.pl