Clancy Tom Centrum 6 OblÄĹźenie

Odnośniki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Paysandu do Salto, walcząc między sobą lub z ambitnymi miejscowymi młodymi ludzmi. Płacono im
udział w dochodach z biletów minus opieka lekarza, który towarzyszył bokserom. Eduardo nauczył
się podstawowych zasad pierwszej pomocy, dzięki czemu mogli oszczędzić na lekarzu.
Nie było to lekkie życie, a największy jego ciężar dzwigała matka. Przez wiele godzin pracowała
przy piekielnie gorącym piecu i pewnego ranka, kiedy jej męża i najstarszego syna nie było w domu,
zginęła w pożarze piekarni. Rodzina była biedna, więc ciało przyniesiono po prostu do mieszkania
Barone'ów i Bernard czuwał przy nim, póki nie skontaktowano się z jego ojcem i nie poczyniono
przygotowań do pogrzebu.
Miał wówczas dziewięć lat.
Podczas podróży z ojcem Eduardo nauczył się nie tylko podstaw medycyny. Przez przypadek, w
małej gospodzie w San Javier, dowiedział się o komunistycznej organizacji 37
Movimento de Liberacion Nacional Tupamaros. Tę partyzancką grupę sformował w 1962
Raul Antonaccio Sendic, przywódca robotników pracujących na polach trzciny cukrowej w
północnym Urugwaju. Rząd nie kontrolował już inflacji osiągającej trzydziestu pięciu procent, co
szczególnie mocno uderzyło w robotników. W agresywnym ruchu społecznym Sendica Eduardo
dostrzegł szansę dla ludzi takich jak jego ojciec, ludzi, którzy utracili wszystko co kochali i nie
umieli już nawet marzyć. Grupa dostrzegła w Eduardzie młodego człowieka zdolnego nie tylko do
walki, lecz umiejącego także opatrywać rany. Pasowali do siebie doskonale.
W 1972 roku prezydentem Urugwaju wybrany został despotyczny Juan Maria Bordaberry Arocena,
cieszący się poparciem dobrze wyćwiczonej i dobrze uzbrojonej armii.
Jako jeden z pierwszych wydał rozkaz zmiażdżenia opozycji, a przede wszystkim Tupamaros, do
których dołączył właśnie Eduardo. W kwietniu doszło do krwawego starcia z armią, a pod koniec
roku niemal wszyscy członkowie ruchu byli albo martwi, albo w więzieniu. Eduardo trafił do
więzienia i tam zmarł z nieznanych przyczyn . Ojciec Bernarda żył jeszcze dwa lata. Zmarł na ringu
na skutek wylewu. Bernardo zawsze wierzył, że ojciec chciał umrzeć.
Nie miał po co żyć po tym, jak stracił najbliższych sobie ludzi.
Zmierć w rodzinie zmieniła Bernarda Barone w gniewnego młodego zapaleńca, śmiertelnie
nienawidzącego rządów prezydenta Bordaberry'ego. Paradoksalnie, prezydent rozczarował wojsko,
które w lutym 1973 przeprowadziło własny zamach stanu, ustanawiając Consejo de Seguridad
Nacional. Bernardo wstąpił do wojska w 1979 roku, mając nadzieję, że stanie się cegiełką w
budowie nowego porządku w ojczyznie.
Po dwunastu latach zmagania się z problemami ekonomicznymi, z którymi nie potrafili sobie
poradzić, wojskowi oddali władzę cywilom i znikli ze sceny. Sytuacja gospodarcza nie zmieniła się
znacząco.
I znów Bernardo poczuł się zdradzony. Pozostał w wojsku. Z szacunku dla ojca stał się specjalistą w
walce wręcz, do której miał wyjątkowy talent. Nie stracił jednak nadziei, że pewnego dnia będzie w
stanie ożywić ducha Tupamaros. %7łe będzie pracował dla ludu Urugwaju, a nie dla jego władców.
Służąc w siłach pokojowych ONZ w Kambodży znalazł
swoją szansę. Szansę na zdobycie pieniędzy i zainteresowanie międzynarodowej prasy.
Dopalił papierosa. Przydeptał go na chodniku i zapatrzył się na samochody, jadące West Side
Highway. Dostrzegł różnicę między Nowym Jorkiem a Montevideo. W Montevideo po zachodzie
słońca czynne były wyłącznie hotele i hotelowe bary, tu nawet wczesnym rankiem na ulicach było
pełno samochodów. W związku z tym władze nie miały możliwości śledzenia takiego ruchu, nie były
w stanie ustalić, kto jedzie, gdzie i co wiozą ciężarówki oraz samochody dostawcze.
Na nasze szczęście, pomyślał.
Policja nie była także w stanie kontrolować wszystkich samolotów lądujących na otaczających
miasto małych lotniskach. Tego rodzaju lotniska, a nawet płaskie pola obrzeży stanu Nowy Jork, a
także Connecticut, New Jersey i Pensylwanii, wręcz idealnie służyły awionetkom, które przekraczały
nielegalnie granice USA. Podobną rolę pełniły także rzeki.
Opuszczona zatoczka lub plaża we wczesnych godzinach porannych, paki sprawnie i cicho
przeładowywane z łodzi i hydroplanów na ciężarówki, nic łatwiejszego i w dodatku tak blisko
Nowego Jorku. Pod tym względem ich zespół także miał szczęście.
38
Minęła kolejna godzina, a po niej jeszcze jedna. Barone wiedział, że negocjacje będą trwały długo,
bowiem Downer musiał sprawdzić każdą sztukę broni z osobna. Handlarze broni zazwyczaj [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

angamoss.xlx.pl