Monarsze sekrety Jankowski

Odnośniki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

sympatyczna, a na dodatek wnuczka cesarza. Udało się jej pozyskać
wzajemność
delfina, który początkowo odnosił się do niej dość nieufnie i stale
wspominał
piękną Hiszpankę. Kiedy lody zostały przełamane, wszystko potoczyło
się
utartym trybem i Maria Józefa urodziła mę\owi pięciu synów i trzy
córki.
Dwaj najstarsi synowie umarli jednak w dzieciństwie, a nieco pózniej
gruzlica
zabrała tak\e ich ojca. Sukcesja tronu przeszła w ten sposób na
trzeciego
wnuka Ludwika XV, księcia Berry, który miał zasiąść na tronie jako
Ludwik XVI,
nieszczęsna ofiara rewolucji francuskiej. Na tronie zasiedli tak\e
pozostali
dwaj synowie Marii Józefy hrabia Prowansji jako Ludwik XVIII i
hrabia Artois
jako Karol X.
Matka nie do\yła wszak\e ani klęsk, ani tryumfów swoich synów. Zmarła
na
gruzlicę w 1767 roku, mając zaledwie trzydzieści sześć lat. O rok
prze\yła ją
teściowa, Maria Leszczyńska. "Schudła ogromnie, była bezsilna i
straciła
mo\ność chodzenia, a wzrok miała tak osłabiony, \e całe dni nie
otwierała
oczu. Królowa spowiadała się codziennie, bojąc się umrzeć nagle w
stanie
grzechu. Gdy nie mo\na było ju\ nosić jej do kaplicy, prosiła, by
odprawiano
mszę świętą w jej sypialni. U stóp łó\ka miała wielki krzy\, a
rozpamiętywanie
mąk Chrystusa stanowiło jej wielkie szczęście". Umarła mając lat
sześćdziesiąt
pięć. Król zapłakał nawet przy jej zwłokach, ale ju\ wkrótce
pocieszyła go
kolejna faworyta, hrabina du Barry.
Faworyty króla Stasia
Stanisław August Poniatowski był trzecim po Warneńczyku i Janie
Olbrachcie
królem polskim, który zmarł w stanie bez\ennym. Nie wynikało to
bynajmniej z
jakichkolwiek zahamowań seksualnych monarchy, poniewa\ Poniatowscy
znani byli
powszechnie ze swego temperamentu. Najstarszy królewski brat,
Kazimierz, był
bodaj największym warszawskim hulaką i rozpustnikiem; otwartym
powozem obwoził
po ulicach rozebraną do naga swoją kochankę, zwaną Czarnooką Józefką.
Ukończywszy siedemdziesiąt lat \ył jeszcze oficjalnie ze słynną
aktorką
Agnieszką Truskolaską.
Nie stronił tak\e od kobiet drugi królewski brat, Michał, biskup i
prymas
Polski, ani te\ trzeci, Andrzej, generał wojsk austriackich, ojciec
nieślubnego syna Michała Michałowskiego.
Stanisław August tak\e kochał kobiety i kilkakrotnie przymierzał się
do
o\enku, najpierw z Radziwiłłówną, potem z Potocką, a kiedy zasiadł na
tronie
z księ\niczką francuską lub arcyksię\niczką austriacką. Plany te
storpedowała
jednak caryca Katarzyna II, która nie była absolutnie zainteresowana
odrestaurowaniem w Polsce monarchii dziedzicznej, a o tym, \e
Stanisław August
mógł tę dziedziczność zapewnić, przekonała się osobiście.
Swoją inicjację seksualną przeszedł on bowiem w sypialni przyszłej
carycy.
Poznali się w 1756 roku, kiedy to dwudziestotrzyletni Poniatowski
przybył do
Petersburga jako sekretarz posła angielskiego Williamsa. Jego miła
powierzchowność i towarzyska ogłada wywarły silne wra\enie na
Katarzynie,
będącej ówcześnie \oną następcy tronu. Przystojna księ\niczka tak\e
wpadła w
oko Stanisławowi. Pisał pózniej o niej, \e "miała lat dwadzieścia
pięć, była
dopiero po pierwszym połogu i w tej pełni piękności, która jest
szczytem
rozkwitu kobiety urodziwej. Przy włosach czarnych płeć olśniewającej
białości,
rumieńce \ywe, oczy du\e, niebieskie i pełne wyrazu, rzęsy czarne i
bardzo
długie, nos grecki, usta rzekłbyś wołające o pocałunek".
Cią\yli ku sobie ju\ od pierwszego spotkania. Początkowo widywali się
w domu
Anglika Wroughtona, pózniej u pisarza Jełagina. W \yciu
Poniatowskiego była
ona pierwszą kobietą, gdy\ napisał w swych pamiętnikach: "Mogłem jej
zło\yć w
ofierze to, czego nikt nie posiadał... Nareszcie poznałem miłość i
kocham z
taką namiętnością, \e gdybym mógł doznać zawodu, byłbym
najnieszczęśliwszym z
ludzi i czuję, \e do wszystkiego bym się zniechęcił". Ich romans,
mimo
przeró\nych przeszkód, trwał dwa lata i zaowocował córką Anną.
Dziecko nie
\yło jednak długo i umarło w dzieciństwie.
Rozbudzony w petersburskiej sypialni temperament Stanisława Augusta
rozwijać
się począł nadzwyczaj burzliwie. Jak pisał jeden z jego biografów,
"korowód
główek w jego \yciu jest barwny i nieprzeliczony. Metresy stałe i
dorywcze,
królewny chwili i władczynie długich miesięcy, księ\niczki krwi i
magnatki
najprzedniejszych rodów, szlachcianki zpuszcz brzeskich i gwiaz-dki z
litewskich dworków, mieszczki warszawskie i zagraniczne awanturnice,
modelki z
pracowni Bacciarellego i pomywaczki z kuchni Tremona. Obok �demi-
repsy�
cnotliwa matrona; są wojewodziny, wojewodzicowe i wojewodzianki,
znajdzie się
starościna wespół z wdową po tapicerze, włoska markiza tu\ przy �
marmuzeli�
znad Sekwany. Są Angielki, Greczynki, Włoszki, Francuzki, Niemki i
śydówki.
Słowem najsłodsze panoptikum piękności".
Odtworzenie nazwisk królewskich kochanek jest praktycznie niemo\liwe,
poniewa\
wiele z nich przemknęło się przez królewską sypialnię bezimiennie.
Wiemy o
dwóch jego kuzynkach: Aleksandrze Lubomirskiej i Izabeli
Czartoryskiej.
Pierwszą odstąpił pózniej swojemu bratankowi Józefowi, drugą zaś
ambasadorowi
Rosji Repninowi. Uwa\ano powszechnie, \e córka Czartoryskiej Maria,
pózniejsza
\ona księcia W�rttemberg, była jego dzieckiem i popularnie zwano ją
Ciołkówną.
W królewskiej sypialni zagościły tak\e na dłu\ej trzy księ\ne
Sapie\yny:
Joanna z Sułkowskich, Magdalena z Lubomirskich i El\bieta z
Branickich. Miała [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

angamoss.xlx.pl