Marshall Paula Zaginiona ksiÄĹźniczka

Odnośniki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

raz nań z perspektywy Montefiore jak na ubogą wiejską
chatę.
Prawdę mówiąc, nie znała wystroju pozostałych ko�
mnat, gdyż kiedy przed trzema dniami położono ją nie�
przytomną na tym łożu i pod tym baldachimem, nie
opuściła dotąd swojej sypialni. Wyobrażenie o całości
można jednak powziąć na podstawie części.
Kiedy więc jeszcze tego samego dnia wieczorem od�
zyskała przytomność i otworzyła oczy, zobaczyła nad
sobą twarz poczciwej Lucii, którą książę Ugo zabrał ze
sobą do Montefiore, wierząc głęboko w odnalezienie
się bratanicy i pomyślny koniec dramatu. Lucia natych�
miast rozgadała się, opowiadając o bajecznych bogac-
twach Montefiore i co drugie słowo wyrażając swą ra�
dość, że jej gołąbeczka" jako małżonka Leonardo di
Montefiore stanie się z czasem panią tej krainy, powię�
kszonej nadto o księstwo Novery.
- I niech mnie ospa oszpeci - paplała, bijąc się
w piersi - jeżeli miałabym powiedzieć jedno złe słowo
o urodzie i dzielności księcia Leonardo. Tylko on mógł
uwolnić cię, gołąbko, z łap tego potwora i dowiezć bez�
piecznie do domu. Kto wie, może o tym bohaterskim
wyczynie będą śpiewać trubadurzy, a wieść gminna
rozniesie go po wioskach!
Mimo że praktycznie nie zamykały się jej usta, Lucia
nie pozostawała bezczynna. Wyciągała z szafy suknię
po sukni i pokazywała je Marinie, cmokając przy tym
i wzdychając z zachwytu. Nagle wydała okrzyk zgrozy,
przypominając sobie, że zgodnie z zaleceniami medyka
należy napoić księżniczkę rosołem. Nie wiedziała i nie
domyślała się, że stosowniejszy byłby tu zupełnie inny
specyfik. Bo Marina, a jeszcze niedawno Angela i Emi�
lia, poznała już całą zwodniczość natury Leonardo
i bardzo trudno było jej żyć z tym odkryciem. Wszy�
stko w niej umierało. Umarła Emilia i umarła Angela.
Szczególnie żałowała Angeli, która była beztroską i we�
sołą dziewczyną, stworzoną wręcz do miłości.
- Mówią - powiedziała Lucia - że te suknie zamó�
wiła stara księżna dla oblubienicy swojego syna. Którą
z nich wybierzesz, pani, na dzisiejsze popołudnie?
A swoją drogą, księżna to ludzka pani, skoro, choć zło�
żona chorobą, objęła swoją troską twoje, gołąbko, fata�
łaszki.
Marina obojętnie patrzyła na wspaniałe suknie.
- Wybierz za mnie, Lucia. Wszystko mi jedno,
w czym się pokażę księciu Leonardo.
Powiedziawszy to, opadła na poduszki, a raczej na
rozrzucone na wezgłowiu swoje pyszne włosy, tworzą�
ce teraz złocistą aureolę wokół jej bladej szczupłej twa�
rzy. Zdawała się być pogrążona jakby w letargu.
Lucia porzuciła suknie i ujęła się pod boki. Przez
chwilę patrzyła na księżniczkę Bordoni, po czym rzekła
podniesionym głosem:
- Nie wiem, co myślisz, gołąbko, ale na mój rozum
zachowujesz się osobliwie. Odkąd położono cię w tym
łożu, nie chcesz widzieć się ani ze swoim stryjem, ani
z księciem Leonardo, ani też z jego ojcem, a mnie,
swoją starą sługę, zaledwie tolerujesz. Jest taka choroba
zwana melancholią, więc może na nią chorujesz? Me�
dyk powiedział, że twojemu ciału nic nie dolega, ty jed�
nak sprawiasz wrażenie obłożnie chorej. Przestań cac�
kać się ze sobą i odrzuć smutek, który cię zżera od środ�
ka. Myślałam, że przede wszystkim podziękujesz Panu
Bogu za ocalenie, ale ty jakbyś w ogóle nie radowała
się z tego, że już nie włóczysz się gościńcami jak jakaś
żebraczka.
Marina jęknęła. Otóż wszystko dlatego było tak trud�
ne, że właśnie chciałaby jechać dziś gościńcem, mając
u swego boku Gianniego.
Ale dość już tego! Odrzuciła kołdrę i stanęła bosy�
mi stopami na kobiercu. Na jej twarzy malował się
gniew.
- Przestań, Lucia! Ani myślę wysłuchiwać tych two-
ich pouczeń. Jeżeli nie potrafisz zwracać się do mnie
w stosownej formie, to odeślę cię z powrotem do No-
very i poproszę stryja Ugo lub księcia Theodore, żeby
znalazł mi kogoś na twoje miejsce. Wybierz mi więc
natychmiast jakąś suknię z tej bogatej kolekcji, pomóż
mi się w nią ubrać i milcz, przede wszystkim milcz!
A co się tyczy księcia Leonardo, to jest to wyłącznie
moja sprawa, kiedy się z nim zobaczę.
Lucia bezwładnie opuściła ręce, a jej twarz wydłu�
żyła się i postarzała. Nigdy jeszcze dotąd, odkąd zaczę�
ła służyć u swej pani, nie była przez nią w ten sposób [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

angamoss.xlx.pl